به گزارش همشهری آنلاین به نقل از گاردین بیماری آبله میمونی که قرار است نامش را سازمان جهانی بهداشت تغییر دهد، به طور معمول در آفریقای غربی و جنوبی یافت می‌شود، اما شیوع بی‌ابقه آن در هفته‌های اخیر باعث ظهور موارد بیماری در مجموعه‌ای از کشورها از فرانسه تا کانادا و استرالیا شده است. خبرها حاکی از آن است که سازمان جهانی بهداشت هفته آینده جلسه‌ای تشکیل خواهد داد تا در این باره تصمیم بگیرد که آیا عنوان «وضعیت اضطراری بهداشت عمومی با اهمیت بین‌المللی» را به این شیوع بدهد یا نه.
شمار موارد آبله میمونی در بریتانیا تا ۱۲ ژوئن (۲۲ خرداد) در بریتانیا به ۴۷۰ مورد رسیده است که شامل گزارش ۱۰۴ مورد بیشتر در انگلستان در هفته پیش می‌شود. کارشناسان هشدار می‌دهند که ممکن است اقدامات بیشتری برای مهار این افزایش لازم باشد.
پل هانتر، استاد پزشکی در دانشگاه ایست انگلیا می‌گوید: «در لحظه کنونی، شاهد روشنی درباره تحت کنترل بودن همه‌گیری فعلی وجود ندارد.»
موارد بیماری تا به حال عمدتا در مردانی که همجنسگرا یا دوجنسگرا با آمیزش جنسی با مردان داشته‌اند، رخ داده است، اما کارشناسان می‌گویند هر کسی ممکن است به ویروس آبله میمونی دچار شود و انتشار بیماری میان انسان‌ها از طریق تماس نزدیک رخ می‌دهد.
به چه کسانی باید واکسن زد؟
واکسن آبله (انسانی) که باعث حفاظت در برابر آبله میمونی هم می‌شود، در اختیار است و بر اساس دستورالعمل کنونی در بریتانیا توصیه می‌شود واکسن در شرایط ایدئال باید به افراد در تماس نزدیک با بیماران در طول چهار روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس تزریق شود تا از عفونت جلوگیری کند یا اثر ان را کاهش دهد. البته در برخی از شرایط واکسن ممکن است تا ۱۴ روز پس از قرارگیری در معرض ویروس تزریق شود تا علائم در صورت رخ دادن عفونت کاهش یابد.
هانتر می‌گوید: «به نظر من، اگر ما شاهد تحت کنترل قرار گرفتن این شیوع در مدتی کوتاه نخواهیم بود، بنابراین ما در انتظار ارائه واکسیناسیون به همه مردانی هستیم که با مردان آمیزش جنسی دارند و و احتمالا کارگران جنسی مونث»
پروفسور جیمی ویت‌ورث از دانشکده بهداشت و پزشکی گرمسیری لندن نیز نگرانی‌های مشابهی را ابراز می‌کند: «این شمار از موارد جدید بیمار نشان می‌دهد که همه‌گیری آبله میمونی تحت کنترل قرار ندارد»، گرچه او هشدار داد که لازم است روند تغییر در شمار موارد بیماری را در مدتی طولانی‌تر بررسی کرد، و ممکن است یک یا دو هفته طول بکشد تا شمار موارد جدید پس از کنترل کردن سرایت ویروس کاهش یابد.
اما ویت‌ورث می‌گوید چشم‌انداز کنترل این شیوع بسیار چالش‌برانگیز است. «به نظر می‌رسد برخی از رویدادهای ابرانتقالی باعث انتشار سریع عفونت‌ها به کشورهای متفاوت بسیار شده‌اند و زنجیره‌ای از انتقال وجود دارد که نشان می‌دهد ممکن است برخی از موارد بیماری نشانه‌های آشکار عفونت را نداشته باشند و این وضعیت امکان انتشار بیشتر ویروس بیماری را فراهم کرده است.»
هانت معتقد است که عوامل بسیاری ممکن است در این وضعیت دخیل باشند، از جمله اینکه «افراد ممکن است به خاطر ترس از انگ خوردن صداقت کامل در بیان تماس‌هایشان را نداشته باشند و اگر این چنین باشد، راهبرد آموزش عمومی و واکسیناسیون افراد نزدیک با بیماران ممکن است کافی نباشد.» او همچنین به مشکل رعایت کردن دوره طولانی ۲۱ روزه ایزوله شدن افراد در تماس با بیمار اشاره می‌کند.
سازمان امنیت بهداشتی بریتانیا (UKHSA) می‌گوید افرادی که از لحاظ آبله میمونی آزمایش شده‌اند، در طول ۲۴ ساعت نتیجه آزمایششان را دریافت می‌کنند و افراد در تماس با آنها در کمترین زمان ممکن شناسایی و پیگیری می‌شوند و در صورت لزوم به آنها واکسن ارائه می‌شود.
اما این سازمان می‌پذیرد که با مشکلات بسیاری در یافتن افراد در تماس با بیماران آبله میمونی به خصوص در موارد تماس جنسی روبرو است.
دکتر هیو آدلر از دانشکده پزشکی گرمسیری لیورپول می‌گوید شاید بالا رفتن شمار موارد بیماری نشانه مثبتی باشد و افزایش آگاهی عمومی باعث حضور افراد برای ارزیابی پزشکی شده است.
آدلر می‌گوید واکسیناسیون برای همه افراد در تماس با موارد بیماری ضرورت ندارد، به خصوص اگر تماس نزدیکی یا صمیمانه‌ای با بیماران نداشته باشند. در عوض، چنین افرادی را می‌توان از لحاظ بروز علائم احتمالی زیر نظر گرفت.
او می‌گوید:«خطر در مورد این افراد آنقدر پایین است که که واکسیناسیون آنها کار درستی به نظر نمی‌رسد، هم به خاطر ذخیره محدود واکسن و هم به خطر عوارض جانبی آن.»
نظر شما